Schrijven naar je ware natuur De dans vanbinnen Het is niet de dans op de dansvloer maar de dans vanbinnen die niet alleen de pen (of je laptop) in beweging zet, maar heel je systeem warm, wakker en levendig maakt. Het is onderweg zijn... op reis door de tijd van je leven, door al je (levens)ervaringen heen. Veel laten gaan waarvan je alleen maar dacht dat het belangrijk was en zodoende helder krijgen wie en wat je bent en wat je werkelijk blij, vrij en gelukkig maakt. Het gaat over uiting, stem en woorden geven aan je ware zelf. Het aan jezelf toebehoren en tegelijk ook met de wereld zijn. We hebben allemaal een betekenisvol (levens)verhaal dat als een rode draad, of als een rivier door het leven stroomt en binnen die ene grote verhaallijn, heel veel kleine verhalen in zich draagt. En al die verhalen zijn richting-wijzers, gevers en ontvangers van kansen en keuzes, om te groeien, om te leven en om lief te hebben. Soms verdwalen hoort er ook bij. Het is Soul writing Over o pening voelen om je op een nieuwe manier te verbinden met jezelf én met je leven, en met de ervaringen en de verhalen daarin! Bewustworden hoe je jezelf áán kunt zetten... Hoe je dat licht en die flow in jezelf wakker kunt maken…. Gaat over authenticiteit en verbinding Expressie geven aan jezelf op een manier die jouw persoonlijkheid weerspiegelt. Vanuit flow…. dat het mag stromen en komen. Het is autobiografisch schrijven en dit gaat samen met open en aanwezig zijn met, voor en in je eigen leven. Met je ervaringen. In contact gaan met al die plekken waar woorden vandaan kunnen komen, dat is je mind, je hart, je bewustzijn, jouw wezen. Of andere bronnen vanuit nog verder: het multidimensionale veld waarin we bestaan. Heel bijzonder is Dat het soms zo is dat levensverhalen niet alleen over jouw verhaal gaan, maar ook over die van je voorouders…. (en dat is weer een ander verhaal 😉…) We zijn allemaal (met ons hart, lichaam en ziel) verbonden met een deep knowing in onszelf. Schrijven kan je helpen om dé antwoorden te vinden die we nodig hebben... binnen handbereik... in onszelf. Eigenlijk nodig je jezelf uit om te zijn met wie je bent, om te bevrijden, om te helen, om zichtbaar te worden, om te delen of heerlijk… om je leven lichter te maken. Je kunt met veel liefde voor jezelf schrijven Schrijven uit liefde en betrokkenheid bij jezelf De pen (of laptop) kan in het persoonlijke proces een enorme steun zijn. 'Het begeleidt zichzelf' zou ik haast zeggen want wanneer je jezelf toestemming geeft om open, vrij en eerlijk te schrijven vanuit hart, ziel, lijf, bloed, hoofd, buik en nog verder, dan gebeurd er iets wonderlijks. Namelijk het universum lijkt met je mee te kijken en qua energie gaat iets enorm voor je werken. Je wordt geholpen. Energetisch ga je een poort door en maakt contact met datgene wat voor ons blote oog mogelijk onzichtbaar is maar wat in werkelijkheid, in een andere dimensie, wél om ons heen is! Dit veld waarmee verbinding wordt gelegd, wil niets liever dan jou steunen, helen en brengen wat jij nodig hebt. Ik zal je daartoe gerichte oefeningen geven om te ervaren. Helend schrijven Het is iets intiems met jezelf. Dichtbij zijn. Een hele mooie samenwerking ontstaat er wanneer hart, hoofd en buik elkaar gaan verstaan. Het ene gaat luisteren naar het andere en er ontstaan dialogen, soms zonder woorden, waardoor er een uitlijning komt van jou met grotere en ruimere velden waarin we leven. Healing begint hier. Of we er ons nou van bewust zijn of niet. Het gebeurd!! Openen, om iets in je gevoel te laten binnenkomen . Welkom zijn bij jezelf. Bijvoorbeeld iets wat heeft gekwetst, diep pijn heeft gedaan, het verlies van een geliefde of een trauma. Om te ordenen, te doorzien, het in je toe te laten zodat je je er van kunt bevrijden. Los kunt laten omdat het een plek heeft gekregen en erkenning. Dat is helend schrijven en bevrijdend schrijven. Schrijven gaat dieper dan alleen het typen van woorden Heel bijzonder is dat als je de woorden vind die voor jou precies de essentie raken van wat jij te vertellen hebt, dan gebeurd er iets groots. Iets veel groters als dat we ons meestal bewustzijn! Namelijk: In de energie maak je dan contact met een veld die jou gaat ondersteunen. Het universum leest als het ware mee en 'wéét' wanneer jij in verbinding bent gekomen met dat wat voor jou waar is! Je komt dan in lijn is met jouw pure, ik noem het: Goddelijke deel in jezelf. Er wordt een connectie gelegd tussen jou en het grote veld. Op deze manier gaat schrijven vele malen dieper dan alleen het typen van woorden. Channelen Ken je dat gevoel dat je gedachten stil zijn en dat de muziek je laat dansen? Ik ken dit maar al te goed... Dit zijn de meest heilige momenten waarin de mooiste en diepste inzichten zich helder aandienen! Zonder ergens moeite voor te hoeven doen. De term die hierbij hoort is; Beschikbaarheid. Je bent dan gewoon beschikbaar voor je Zelf. Klinkt misschien ingewikkeld, maar het is eigenlijk heel eenvoudig. Als danser kun je een kanaal zijn voor de muziek en de muziek vertolken middels je bewegingen. Je lichaam is aanwezig en je geeft als het ware toestemming de muziek je te laten bewegen. De bewegingen worden dan niet aangestuurd door gedachten... wat ik dan ervaar is: De dans danst mij. Dit proces brengt zoveel omdat je met je aandacht kunt afstemmen op alles wat jij maar wilt. Door beschikbaar te zijn mag het door je heen komen. Niets is onmogelijk en je hebt toegang tot in feite alles waar je zou willen zijn. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je in voor Nieuwsbrief - klik HIER

De dans van binnen & schrijven Op de dansacademie leerde ik om naar beweging te kijken vanuit de dans-principes: Ademen ~ Centeren ~ Balans ~ Houding ~ Gebaar ~ Ritme ~ Bewegen in de ruimte. En heel belangrijk daarbij kwamen Focus ~ en Er Zijn!! en ondertussen werden de voelsprieten getraind om waar te kunnen nemen : Hoe ben ik er en Ben ik er wel echt zoals ik hier sta, beweeg en dans? Welke delen mogen er (van jezelf) zijn en welke niet? Ik heb zo ontzettend gehouden van al deze onderdelen en vol passie ben ik er mee aan de slag gegaan! Altijd terug naar het midden Elke uitreikende beweging van het lichaam af, werd gevolgd met een terugkeer naar het midden, zodat balans en verticale uitlijning weer te hervatten was. Om vanuit daar weer in een nieuwe richting uit te reiken. Dat midden van je lichaam - de vaste constante bij iedere beweging. Naarmate je die leerde aanvoelen, kon je vrijer, meer knap en sierlijker gaan bewegen. Altijd weer centeren... Het liet me ervaren dat je pas werkelijk krachtig naar buiten toe kunt manifesteren als je eerst verbinding hebt gemaakt met je centrum. Van binnen. Altijd weer aarden... en niet alleen het fysieke maar ook het energetische midden. Daar ging het om.... het ging verder dan alleen de uitlijning voeten, buik, hart en hoofd. Verbinding met aarde en universum kwamen daarbij. Verbinding maken met de vertikale lijn... ver voorbij het fysieke. En echt.... schrijven is in essentie hetzelfde als dansen!! Het gaat om de beweging! Altijd de beweging.... daar begint het. Dát wat van binnen aanzet om de beweging te maken maakt de dans.... en maakt evenzo het verhaal. Wat is er in het leven wat eigenlijk geen dans is? Is niet alles een dans? Ik zie en voel je als ik naar je dans kijk Ik zie en voel je door alle woorden en zinnen van je heen. Als dansen een stroom aan bewegingen is, is schrijven dan niet de dans van binnen: daar waar alles beweegt. Op de hoogte blijven? Graag houd ik je op de hoogte van alle activiteiten en ontwikkelingen. Ik ga vanzelfsprekend zorgvuldig om met je gegevens. Nieuwsbrief - klik HIER

'Deep listening is more than hearing with our ears. It is also taking in what is revealed in any given moment - with our body, our being, our heart' Susan Mchenry The (he)art of listening deeply - in het hart van diep luisteren Channelen en schrijven Wat meedoet in het schrijfproces is altijd: Het denken (mentale kracht), het voelen (de emotionele kracht), het lichaam (de somatische kracht), en de spirituele en energetische kracht. Dan hebben we ook nog de kracht van leegte. Een beginvorm is leeg.... denk aan een leeg vel papier.... Heel bijzonder is het om die leegte steeds weer op te zoeken zonder daar meteen een invulling aan te geven of er een reden voor te bedenken. Dat vraagt moed van ons. Vanuit de mind vullen we graag meteen in (dan weten we gelijk weer waar we aan toe zijn...! toch?.... dat willen we graag!) Oke, maar iets heel moois sluiten we hiermee volledig af. En dat is: intuïtie. Deze krijgt dan geen kans. Leegte nodigt ons uit ons te openen voor wat zich aandient. Vanuit een open-mind , vanuit leegte, kun je gaan schrijven, de woorden dienen zichzelf aan. Dit schrijven rechtstreeks vanuit leegte is een vorm van channelen. Automatisch schrift Iedereen kan dit. Maar je moet er voor kiezen om het te willen doen. Zonder afstemming gaat het niet. Je gaat waarnemen en observeren wat er door je heen komt zonder daar een waarde of beoordeling aan te geven. Een top-oefening om een goede luisteraar te worden! In feite stel je jezelf beschikbaar om een open kanaal zijn, een open channel, een soort van doorgeefluik. Woorden, zinnen of creatieve ingevingen kunnen dan via ons komen. Zie het maar als een stroom waarin je kunt 'inpluggen'. Op deze manier kan schrijven je in staat stellen om toegang te krijgen tot waardevolle bronnen aan informatie, inspiratie en begeleiding. Welke bronnen zijn er...... Om er een paar te noemen: interessant is natuurlijk het quantumveld. Het grote veld van bewustzijn waar ik, jij, wij allemaal deel van zijn. Waar alle wijsheid en kennis over alles wat is en ooit was, te vinden is. Voor ons beschikbaar. We kunnen daar op afstemmen en vragen stellen. We hebben ook ons hoger bewustzijn, ons jongere zelf, ons mooiste zelf, onbewuste delen, ons lichaam, de organen. De bron kan ook zijn in de natuur; een boom, een bloem, een dier, een meer, de wolken in de lucht. In de onzichtbare wereld van natuurwezens en buitenaardsen. Luisteraar zijn en vanuit de intuïtie schrijven In de praktijk betekent het; ontspannen. Je hoofd vrij maken van gedachten en de innerlijke dialogen die we de hele dag voeren. Je kiest je intentie. Wat wil je? Wat is het waarop je gaat afstemmen? Energie volgt ALTIJD je aandacht, dus waar jij je op afstemt gaat bepalen wat er door je heen gaat komen. Vervolgens zit je klaar en beschikbaar. Met het lege vel papier of de laptop voor je. Ontvankelijk en met vertrouwen ben jij de luisteraar die de pen in beweging zet. En de pen laat het papier niet meer los! En je mag altijd vragen stellen! Welke informatie heb je nodig... waar wil jij je op afstemmen? Sleuteloorden zijn luisteren en aandacht. En het leuke is ook: wanneer jij vragen gaat stellen, wat een mentaal gebeuren is, komt er een verbondenheid op gang tussen jouw mentale zelf en de intuïtie. Of mentale zelf en Hogere Zelf. Er ontstaat samenwerkings verband die heel mooi krachtig en vruchtbaar is. We zijn al doorgeefkanaal! Veel vaker als dat we beseffen. En of je het nou channelen noemt of niet. Bijvoorbeeld bij het ineens de inspiratie krijgen voor een mooi gedicht. Of een fantastisch inzicht die je in één keer wap... helder voor ogen ziet. Of het feit dat je aan iemand denkt en diezelfde dag nog kom je haar tegen... Dat kan ook met schilderen, dansen, muziek maken. Onze intuïtie staat altijd aan. Het is aan ons of we er aandacht aan geven. We laten ons eerder leiden door het hoofd, de regels, de normen en de moetens De dialogen die we met onszelf voeren staan veelal aan het stuur van ons leven waardoor de kracht van onze intuïtie geen kans krijgt en ons in oude patronen houdt.

Schrijfcirkel voor vrouwen Voor iedere vrouw die haar weg zoekt naar haar zachtheid, kracht, creativiteit, vertrouwen, haar sensitiviteit en naar zelfliefde. De cirkel is een plek om verhalen en ervaringen te kunnen delen en helen, trauma’s kunnen verzachten en krijgen kans te transformeren naar inzicht en wijsheid. Om te ervaren hoe je met zachte aandacht voor jezelf blokkades weer in beweging kunt brengen zodat er nieuwe ruimte komt. Wat je verhaal ook is en waar je ook staat, schrijven brengt meteen verbinding. Leven in geluk en vrijheid en dat mag! Jij mag stralen als vrouw! Schrijven is voor mij op de eerste plaats: middel om met je verhaal te komen. Dat het licht door je heen mag stralen. Dat je echt jezelf kunt zijn en vanuit innerlijke kracht aan het vstuur kunt staan van je eigen leven. Dat je expressie en woorden kunt geven aan jouw ware Zelf. Jouw wilde, de nog niet aangepaste, Zelf. Ik wil je graag begeleiden in vrij maken, wakker schudden en jouw ware jij tot leven brengen. In beweging brengen waar het vast is komen te zitten. Als ervaringsdeskundige wil ik het licht aandoen waar het (te) donker is geworden. Ik wil je kunnen zien, in je kracht als vrouw. Wat en waar zijn de lotusbloemen in jou? Wat draag je in je hart, in je lijf met je mee? Je bent zo waardevol en kom zoals je bent. Om geïnspireerd te worden, om op te laden, te rusten, af te dalen en in te dalen, te verstillen, te inspireren en te schrijven. Je hoeft geen groot schrijver te zijn of iets in die richting, als het je raakt of aanspreekt is voldoende. We creëeren nieuwe ruimte, zwaarte valt van je af, waarin nieuwe verhalen zich kunnen aandienen. De kracht van verbinding met jezelf Wees niet bang voor je innerlijke kind die misschien stilletjes in een hoekje zit en popelt om de eerste stappen te zetten, misschien nog afvragend of het wel écht veilig genoeg is om te komen.. Wees niet bang voor je diepste pijn. Het wijst je de weg naar je grootste schatten! Ga je mee op deze avontuurlijke reis om deze nog verborgen geschenken te vinden? Het zal je helpen om uit de versnippering te komen, de lijn in je leven te ontdekken, je leven meer helder te krijgen, te wortelen in jouw aarde en te focussen op waarheen je wil en waar je wil zijn of komen. Je geloofde écht dat zorgen voor anderen de enige manier was. Je hoopte zo gezien, gehoord en gevoelt te worden. Je weet nu beter.... Er is veel om los te laten en de ruimte die daardoor vrij komt te vullen met vertrouwen. Je bent klaar. En met elke diepe inademing ga je de stem van je ziel beter horen. Je hoort het. Je voelt haar. De gloed op je huid, de warmte van binnenuit, nu ga je vanzelf stralen. Onweerstaanbaar. Wat is het verhaal dat jij als vrouw wil vertellen? Misschien is het voor jou een reis waarin je hand-in-hand met je innerlijke kind een nieuw pad gaat ontdekken. Of misschien is het dat Gods verlaten gebied in jezelf waarnaar je terug wil keren omdat je daar het mooiste stuk van jezelf ooit achter gelaten hebt. Of gaat schrijven voor jou de sleutel zijn om de poort te openen naar datgene wat je nog nooit verteld hebt en dat nu op springen staat om verteld te worden. Of is het dat je je authentieke jij wilt ophalen daar waar je haar vergat en in de steek hebt gelaten of terug naar een ontmoeting om eindelijk eens te kunnen vertellen wat er op je hart ligt. Wat je verhaal ook is, het is welkom. Ik begeleidt je graag in je (schrijf)proces. Schrijven gaat je zo mooi in beweging zetten van binnen, en de antwoorden die je nodig hebt vind je echt dáár. Wat wil in jou gehoord worden? Wat wil naar voren komen? Of je pas begint met schrijven of langer al schrijft, de cirkel geeft inspiratie, zin en inzichten om verder in te stappen in je nieuwe flow en uitdagingen. “Er zijn al zoveel mooie Schrijfcirkels geweest! Elke keer een reis en een nieuw avontuur. Een heerlijk gevoel van opnieuw wakker worden, energie geven aan je verlangen, stappen vooruit kunnen zetten, sensualiteit – hoe dichtbij kun je met je gevoel zijn - je herinneren wie je bent” En.. het werkt door, je neemt het mee je leven in. We schrijven niet vanuit moeten en ons best doen (hebben we al lang genoeg gedaan!) of wilskracht (dat werkt ook niet meer!). Het gaat hier ook niet om perfect te schrijven, niet om literaire hoogstandjes te maken of om trucjes te leren om beter te scoren. (Wel leuk meegenomen natuurlijk , maar alleen als het jou verder brengt!). Maar het eerste waar het om gaat is: ruimte en mogelijkheid bieden om met je ware verhalen te komen. Om erkenning te geven aan jou als vrouw. Jezelf tijd, aandacht en liefde geven die je verdient. Het is ontspanning en je ware Zelf toelaten dat onze pen in beweging brengt. Kunnen horen wat door ons heen wil komen. Het doet herinneren aan de bron in onszelf. Eindelijk je plek innemen en wortelen, langzaamaan steeds dieper de aarde in. Je gaat beseffen dat je met je schrijven veel meer kunt brengen dan alleen maar woorden.

Ik zie jou. En, zie jij jezelf? Ken je dat gevoel dat er een warm licht om je heen is…? dat er een gloed op je huid ligt … je voelt je ontspannen, je buik voelt lekker en je energie stroomt. Je ziet alles helder. Moeiteloos en vanuit flow beweeg je je door de dag… je hebt er gewoon zin in... Ken je dat? Of misschien herken je het bij anderen. Het is eigenlijk een hele natuurlijke manier van goed in je vel zitten. Doen wat je energie geeft en loslaten wat van je kost is het begin van deze gloed. Ruimte geven aan leven, door de fijne dagen en ook door dagen die moeilijker zijn. Oordelen achter je laten en je onzekerheden omarmen zodat er nieuwe bewegingen kunnen ontstaan. Wat je aandacht geeft groeit. Geef jij aandacht aan de juiste dingen? Een punt in je leven We hebben het vermogen om onszelf weg te cijferen en aan te passen. We zijn gewent om mee te deinen mee met wat het gezin, familie of werk van ons vraagt. Misschien herken jij jezelf hierin? Vaak valt het nauwelijks dan nog op dat er eenzaamheid in je is, verdriet, schaamte of schuldgevoelen of de gedachten dat je nooit de dingen goed genoeg doet. Eigen gevoelens en verlangens zijn gedoofd of worden beperkt toegelaten en dat kunnen we jarenlang volhouden… Er komt een punt in je leven dat je wakker wordt en ineens dat kleine kind meisje in jezelf terugziet die zich verlaten en eenzaam voelt. Dat hard, harder en soms nog harder aan het werken is voor aandacht. Met een pijnlijke klemtoon op ‘hard’… Ze hunkert om lief bevonden te worden, gezien en gehoord te worden. Je komt er achter dat je als kind niet de liefde, aandacht en erkenning hebt mogen ontvangen die je nodig had. En dan….? Wat je als kind niet mocht ontvangen, kun je ook jezelf niet geven? Dan kom je erachter dat je leeg bent van binnen. leeggegeven. Op. Het gaat om de aandacht die er niet voor je was, de knuffels die je niet kreeg toen je zo verdrietig was en de liefdevolle vragen die niet werden gesteld toen je alleen in een hoekje zat. Maar toch… Als jij kiest voor dat kind en je krijgt oog voor de liefde en het licht in dat hartje dan kan het wonder gaan gebeuren! Vanaf dit punt gaat het universum met je meekijken! Want je bent ergens gekomen wat klopt met de natuurlijke wetten van Liefde. Je ziel kan nu ontspannen en zich thuis gaan voelen bij je en dat is wat de bedoeling is! Zon, maan en alle sterren worden hier blij van. Creëer zoveel mogelijk veilige ruimte, waarbinnen jij je goed voelt en ontdek wat daar op je wacht. Op dit punt aangekomen is het zo mooi als je écht gaat luisteren naar die stem vanbinnen. Wat zij je toefluistert, wat je in je lijf gaat voelen. Je hebt een punt gezet achter het jezelf wegcijferen, leeggeven, en aanpassen. Je levens verhaal gaat na de punt natuurlijk gewoon verder maar er begint hier écht een nieuw hoofdstuk. Aankomen in je eigen wortels Niet meer afgesneden maar in verbinding zijn. Je niet meer jezelf versnipperd voelen maar gecentreerd in je kracht. Niet meer verscheurd maar heel. Je kunt weer voelen. Vitaliteit ervaren in je lichaam. Als je nu je hart binnengaat kom je degene tegen die er behoort te zijn: Jij! Thuiskomen bij jezelf, heet dat. Gaan staan voor jouw zienswijze en gevoelens, ook al is die anders dan van anderen om je heen. Schrijven werkt voor je Niet vanuit wilskracht maar we schrijven ons een weg terug naar het hart. (Niet vanuit moeten of ons best doen (dat hebben we al lang genoeg gedaan!) of wilskracht (dat werkt ook niet meer!). Je mag rusten in het moment en in dat wat zich aandient. Want het is ontspannenheid, contact met ons lichaam en het ontdekken dat er een stille heilige ruimte in ons is, dat onze pen in beweging zal brengen. Waar (zelf)vertrouwen kans krijgt om te groeien. Schrijven wordt dan een waar medicijn. Het is er voor jou als vrouw, als je een weg zoekt terug naar zachtheid en je innerlijke kracht, zelfliefde en zelfvertrouwen. Voel de vrijheid, ervaar het... verras jezelf, verwonder, ga verder... en kijk eronder en merk dat je toegangen ontdekt tot geluk, liefde, begrip. Er is zoveel meer wat jij met je verhaal kunt brengen dan alleen woorden De kracht van verbinding met jezelf Wees niet bang voor je innerlijke kind die misschien stilletjes in een hoekje zit en nu de eerste stappen zet om tevoorschijn te komen. Besef hoe afhankelijk, kwetsbaar en eenzaam ze was. Met je pen en je aandacht ben met haar aanwezig, waar jij bent is zij. Zet je jezelf aan en er komt warmte en beweging in je binnenste, en zie; er ontvouwt zich iets prachtigs! Wat je verhaal ook is, schrijven herstelt de verbinding met jezelf en ruimt ballast op. Wees niet bang voor je diepste pijn. Maak in je huis een heerlijk plekje voor jezelf, jouw lievelingsplek. Laat maar doordringen, ook al zeggen je gedachten vanalles anders, dat je mag leven vanuit vreugde en dat je keuzes mag maken op honderd procent basis van wat voor jou precies klopt en goed aanvoelt. Open je voor inspiratie, adem het leven in en beweeg, dans en schrijf ermee. … en ondanks dat je zó geloofde dat voor anderen zorgen de enige beste weg was, weet je nu dat je dat los kunt laten en nu klaar bent om voor jezelf. De gloed op je huid en je lekkere gevoel in je buik komen nu als vanzelf weer terug. En je straalt je natuurlijke schoonheid.. soms als een zon, soms als de maan of sterretje maar in ieder geval altijd vanuit jouw echte zelf!

De vrouwelijke weg Daar stond ik dan als klein meisje, tussen drie volwassen mannen in. In het gezin waar ik opgroeide was het soms moeilijk te onderscheiden wie van de drie nou mijn vader was, want ze waren samengeklonken tot één. Het was een broederschap voor het leven, tot de dood hen zou scheiden. En eerlijk gezegd vraag ik me af of de dood dat voor mekaar zou krijgen want er kwam geen speld of ontrouw tussen. Mijn moeder was mijn vaders tweede huwelijk. En allemaal woonden we in hetzelfde huis. Erkenning voor de zachtheid, wijsheid en liefde van mijn moeder zag ik niet. Er was geen plaats voor vrouwelijkheid. Mannelijke energie werd ingezet op alle fronten. Vrouwelijke waarden leken te onbelangrijk om serieus genomen te worden. Ik was dat kleine meisje en werd deel van deze disharmonie en immens verdriet. Gewoon omdat ik kind was en het om me heen dagelijks gebeurde. Haar lichtheid, haar uitreiken en kwetsbaarheid werden totaal verkeerd benaderd. Doe je ogen dicht en maak contact met de stem van de vrouw in je ... is wat ik leerde toen ik begon te dansen. Niet de ogen dichtdoen om niets meer te hoeven zien, maar de ogen sluiten om naar binnen te gaan kijken en contact te maken met wat je daar gaat ontmoeten. Stap voor stap begon ik wat te zien daar binnen. Mijn lichaam werd wakker en er kwam warmte en leven in. Mijn aandacht werd wakker voor'de 'Wie ben ik eigenlijk'... en 'Gôh, ik voel!' ..... 'Ik besta!'.... (Maar, mag dat eigenlijk wel? Durf ik dat wel? Mag ik er wel zijn??) Zo begon het. Dansen, maar zeker Buikdansen, bracht een innerlijk proces op gang en gaandeweg ontvouwde zich een groot inzicht.. namelijk dat ik, precies zoals ik gewend en niet anders wist, mijn eigen vrouwelijkheid geen ruimte gaf. Nu deed ik het zelf! Het was nu niet 'de drie mannen' maar een dominant en autoritair deel in mezelf, die mij klein hield en mijn ware aard wegdrukte! En ik ontdekte dat ik in mijn hoofd 'leefde' , losgekoppeld van mijn gevoelens, intuïtie en mijn ware innerlijke kracht en zachtheid. Hoe kon ik mezelf in balans krijgen? Herstel van de balans tussen het vrouwelijke en mannelijke principe In het buikdansen begon mijn ontdekkingsreis naar Vrouw zijn. En ik had het geluk dat ik een fantastische docente had die mijn manier van bewegen koppelde aan de innerlijke bewogenheid. Zij zag, zij wist en ze begeleide me. Vanuit het diepst van mijn hart draag ik Grote waardering voor haar en ben ik dankbaar voor haar ZIJN in mijn leven. Langzaamaan begon het overheersende dwingende mannelijke in mijn innerlijk systeem uiteen te vloeien. Het kwam uit de taaiheid en werd meer vloeibaar. Eindelijk kon mijn meisjes ziel samensmelten met de vrouw die dat meisje bedoeld was te gaan zijn. Mijn lichaam, mijn ziel, mijn voelen, mijn wijsheid, mijn sensitiviteit, mijn verbondenheid met het collectieve veld begonnen zich aan me te tonen. Zo ook de verwaarlozing, de onderdrukking en het lijden van vrouwen door de eeuwen heen. Het was er allemaal…! Zo ook mijn schaamte, verlegenheid, angst om ruimte in te nemen en om zichtbaar te zijn. En ik besef nu: wat een enorme route dit was om af te leggen. Vanaf het keerpunt kon langzaam de omwenteling groeien naar liefde en waardering voor mezelf. Het was een weg waar ik in geslagen was en er was no way back . Ook al durfde ik soms het woordje buikdansen niet uit te spreken, ik wist dat ik op de goede weg zat! Waarom vrouwen een vrouwelijke weg nodig hebben Wie was eigenlijk die jonge vrouw in mij?...Hoe voelde ik haar?... Welke plek mocht ze innemen?...Ik bleef gewoon dansen en het dansen vulde mijn hart. Het besprankelde mijn organen en het bracht licht in mijn botten. Ik voelde steeds de roep naar dieper en meer… Mijn hartgebied riep me en ik danste met mijn armen en borst. Ik voelde de roep van mijn bekken- en buik gebied en ben er leven in gaan brengen. Ben er beweging in gaan brengen. Wat bevroren was, ontdooide. Wat vast zat, kwam los. Energie mocht er in gaan stromen. Soms ineens, zat ik ineens fysiek en mentaal muurvast omdat een muur van spanning me vastzette, ik kon dan niet anders dan huilen. Zoveel tranen, soms zoveel tot ik helemaal leeg was. Het was veel vallen en telkens weer opstaan om een nieuwe beweging in te gaan. Het licht was aangezet bij me vanbinnen, zo voelde het. Ik kon landen en thuiskomen in mijn eigen vrouwenlijf. Het bewustzijnsveld in- en om me heen werd ruimer en zo begon ik me te herinneren wie ik was. Het was een reis en vooral de terugweg naar huis was zo fijn. En daarin had ik zoveel los te laten wat ik allemaal droeg voor -en van anderen! Het waren mijn persoonlijke dans-awakenings; de wegwijzers langs mijn danspad. Voor meer dan honderd procent gaf ik me over aan deze reis. Mooi hoe elke nieuwe ervaring rustig van binnen uit kon ontkiemen en de tijd kreeg die het nodig had zich om te ontwikkelen op haar eigen wijze. Dansen bracht me in verbinding met mezelf. Nieuwer berich he

Vorm geven en brengen wat jij, vanuit jouw authentieke natuur, te brengen hebt Kun jij expressie geven aan wat jouw hart je ingeeft? Hoe kom je daar, bij die inspiratie en bezieling vanuit het hart, en hoe geef je daar dan uitdrukking aan? En, hoe vrij ben je daarin? en daarna.... Heb jij je 'ding' gevonden in je leven? Dat waar jij je waarden en je kwaliteiten in naar voren kunt brengen, waar je goed in bent en waar je eventueel zelfs ook je geld mee kunt verdienen? Dat wat helemaal klopt met jouw authentieke zelf.  Zelfexpressie Het was niet mijn eerste studie maar wel de eerste waarbij ik op m'n plek was: Bewegingsexpressie. In mijn kinderjaren al creëerde ik manieren om uiting te geven aan wat me bezig hield. Zo vindingijk als dat ik was: dagboeken schrijven, een gedicht, een dans, polaroidfoto's maken, eigen gekke kleding compileren, een tekening of schilderij. Nu, zovele jaren later, besef ik dat ik het nodig had om overeind te blijven in een omgeving die me overspoelde. Naast creatieve uitingen, kunnen er ook grotere verlangens spelen… Stel, je hebt een plan, droom of doel. Het is groots maar je hebt het voornemen om er te willen komen. En je gaat ermee in ontwikkeling zijn. Eke dag zet je een klein stapje richting het grote plan. Je gaat onderweg.... Na verloop van tijd komen er momenten van flow en je begin een beetje te genieten van de weg waar je in geslagen bent. Je stopt er al je tijd in en op een gegeven moment merk je; hé ik word er blij van en joehoe!.. het geeft me energie! Het krijgt betekenis en waarde voor je. Op dit punt aangekomen is er eigenlijk geen weg meer terug! Want nu weet je het zeker: Dit is het! Dit klopt volledig met mij… Wow! ‘ The soul speaks through the body’ heet dat zo mooi in het Engels. Ineens kom je meer tot leven. Je leven wordt intenser. Dit geeft zoveel positieviteit, gevoel van geluk, vertrouwen en zin. Zin om verder te gaan… En vervolgens ga je verder… Zelfexpressie gaat niet alleen over creatieve uitingen zoals schrijven, schilderen of dansen. Het gaat ook over uitdrukking geven aan jeZelf. Met de hoofdletter Z van ziel. De ziel die door het lichaam wil spreken; tot uitdrukking gebracht wil worden. Vergeet nooit het Licht in je eigen leven Wanneer hetgene wat je doet, spreekt of liefhebt klopt en in balans is met dat wat jij ten diepste bent; dan kun jij je mooiste leven gaan leven. Hoe meer je in verbinding bent met dat wat je hart je zegt... dus, met dat wat helemaal klopt met jou, hoe blijer ook je hart zal kloppen. Heel je lichaam zal erop reageren met gezondheid en energie. Alles wat je verder dan zult doen zal bijdragen aan groei en liefde in je leven. Resoneert dit in je? Neem gerust contact met me op, voor deelname aan een workshop of voor een individuele afspraak.

Mijn zin om te schrijven Op mijn negende jaar schreef ik mijn eerste gedichtjes. Als de dag van gisteren voel ik weer hoe het voelde wanneer ik ging zitten met papier en met de pen in mijn handje. Een onzichtbaar vriendelijk iets nam me mee naar een plek waar het groots en magisch was, het was er veel groter dan waar dan ook. Alles mocht er, alles was mogelijk en er lette niemand op goed of fout geschreven dees en tees. Eelijk gezegd, mijn schrijfbeoefening destijds groeide omdat ik me zo alleen voelde in de omgeving waar ik opgoeide. Ik was niet alleen maar voor mij was er niemand. Als ik op de deur van mijn schrijfwereldje klopte, werd er altijd opengedaan. Meteen. Ik was er welkom. Het was er warm en veilig. Elke keer weer, onvoorwaardelijk. De deur naar de ingewikkelde grote wereld om me heen ging kon sluiten op dat moment. Mijn pen schreef me naar een fijne plek waar ik al mijn gedachten en gevoelens aan papier kon toevertrouwen. en dat deed ik heel open en eerlijk. Mijn verdriet en eenzaamheid werd hier enigszins draagbaar. Ben altijd blijven schrijven om me te uiten en om belevingen te delen die ik met niemand anders kon delen dan met mijn trouwe vriend: het papier. Intuïtief, creatief en poëzie waren mijn favorieten. Wat of hoe ik ook schreef, het bracht me meteen in verbinding met een essentie in mezelf en al schrijvende leerde ik mezelf begrijpen. Soms kwam er ook een vleug langs van een hogere of diepere bron. Schrijven gaf me een thuis-kom-plek en houvast in hele rumoerige tijden. Als ik geschreven had kon ik weer verder… In mijn latere leven heeft het schrijven mij enorm geholpen om los te komen van mijn alsmaar denk, pieker en analyserende brein. Het prikte ballonnen door en zette mij met beide voeten op de grond. Schrijven schudde me wakker, bracht me ook antwoorden en inzichten, het haalde sluiers weg. Het gaf ruimte voor zelfexpressie, bracht helderheid, rust en een anker om niet af te drijven. De pen en papier hielpen me om te gaan van de ene naar de andere ervaring. Het gaf me het nodige vertrouwen om me over te kunnen geven, aan wat er was. Het leven. Zonder verder te interpreteren of veroordelen. Zonder kans op falen of om uitgelachen te worden. Op papier mocht er alles zijn, puur zoals het was. Puur met wat ik voelde. Echt, ik kan me mijn leven niet voorstellen zonder schrijven en sowieso, zonder creatieve expressie. Ik schrijf nu al bijna een halve eeuw! Het licht van je aanwezigheid laten schijnen Dat is waar het om gaat want schrijven vanuit je hoofd werkt niet en al zeker niet als dat hoofd losgekoppeld lijkt van het lijf. Voelen en voelen, dieper en verder. Heel je lijf, je organen en dieper afdalen in elke cel ervan. De bezieling is waar het omgaat. Mooie woorden zeggen niets als het hart er niet in klopt. Bovendien krijgt het ego, en andere dominante schreeuwers en roepers in je denken, steeds minder kans wanneer je je voelen en intuïtie laat spreken en zijn. Je kunt altijd opnieuw beginnen ik schrijf omdat schrijven de wonderlijke gave heeft dat je altijd vanuit het nu (opnieuw) kunt beginnen. Alsof je onsterfelijk bent. Want mocht het zo zijn dat je doodgaat, dan kun je altijd weer beginnen met een nieuw leven! Met je hand, je pen, je hart en je leven op dit moment, fris opnieuw starten. Dat kan altijd en overal! En ook omdat ik op een dag besefte dat mijn creativiteit en inspiratie véél belangrijker zijn dan een hele berg andere zaken waarvan ik slechts dacht dat ze van belang waren! Misschien is het wel waarheid dat ik ben gaan dansen omdat ik schreef. Dans is beweging, schrijven brengt innerlijk alles in verbinding en beweging. De dans vanbinnen. Bevrijdend schrijven Op een dag deed ik een ontdekking. Namelijk ik merkte dat als ik iets niet kon vertellen, dat het me hielp om er eerst over te schrijven. Hele berg angst viel van me af als ik eerst woorden aan kon geven op papier. Daardoor brak er iets open. Brak het ook door. De blokkade in mijn keel om erover te praten kon erdoor verzachten en mijn hart kwam tot rust. Zodoende kon ik gronding geven aan wat ik te vertellen had.  Schrijven kan je zo enorm helpen en verder brengen in bewustwording. Ook als je in honderd stukken uit elkaar bent gevallen, helpt schrijven om weer heel te worden en opnieuw te focussen. Door te schrijven ga je naar de essentie. Je pakt de kern. Je komt dáár waar je via het denken vaak niet kunt komen. Noch door praten of (soms langdurige) therapie sessies. Je ontdekt het zelf, gewoon zelf van binnenuit.

De dag dat je voelt dat het kwartje is gevallen Ineens klopt het. Het kwartje valt… je voelt een glimlach in je buik en je hart sprankelt. Het lijkt een logisch gevolg ineens die klik maar er gaat vaak een hele intense en soms roerige tijd aan vooraf. Het verlangen is er om ergens te zijn, je zoekt iets….. we weten soms niet eens wat het nou precies is waar we zo naar uitkijken. Dan op een dag voel je het… het is het weer thuiskomen bij jezelf, je ziel, je kern, je hart…. daar willen we zijn. Is bij jou dat kwartje al gevallen? Er komt een moment in je leven waarop je het eindelijk doorhebt: dit is jouw ontwaken Er genoeg van hebben om jezelf te omringen met beperkende gevoelens en emoties die enkel en puur voortkomen uit oude programma’s. Geloof er niet meer in… genoeg gehuild, genoeg gezocht naar waardering en erkenning in anderen zodat ik me maar ‘veilig’ zou kunnen voelen en ‘iemand’ kon zijn, in schaamte en schuld gezeten, en geworsteld om overal maar tegen te kunnen. Ik had genoeg van het mezelf maar druk bezig houden met van alles om gevoelens opzij te zetten en mijn behoeften te negeren. Dat waar je aandacht aan geeft, groeit. Wat wil jij laten groeien in je leven? Je hoeft niet meer zo hard te werken… diepe zucht… alleen maar aandacht geven aan de stem van je hart en je zielspad zal zich als vanzelf helder voor je ontvouwen. Dat kwartje zal ook in jou vallen! We voelen allemaal dat de tijdsgeest aan het veranderen is. Misschien herken je de momenten nog niet, maar de energie naar bewustwording is heel hoog. Ik voel zelf het verlangen om elkaar werkelijk te zien en te erkennen, te horen en te voelen. Verbinden vanuit het hart… zo eenvoudig… Op mijn manier draag ik hier graag aan bij en creëer ik mijn werk, want ook voor jou is er toegang tot dat veld van liefde waaruit je mag ontvangen wat jou dient voor je groei in bewustzijn. Een muur om me heen Vanaf mijn geboorte voelde ik me als een afgeplukte bloem die langzaamaan aan het verleppen was… de reis van mijzelf vandaan begon hier en ik ging nogal ver weg van huis. De omgeving waarin ik opgroeide was ingewikkeld. Ik moest wel mijn weg vinden en op mijn eigen beentjes gaan staan en om dat voor mekaar te krijgen had ik het een en ander te doen. Mezelf onkwetsbaar maken was zo’n ding, en ook goed leren analyseren om overzicht te houden en te kunnen plaatsen wat er zoal om me heen gebeurde. Gevolg was dat ik me terugtrok uit mijn gevoel en me vastklampte aan het denken. De reis terug Later in mijn leven begon de reis terug. Terug naar wie ik bedoeld was te zijn. Langzaamaan ontdooien en weer ‘tot leven komen’. Ik leefde op wilskracht dat sterk was. Dat had ik los te laten en te leren vertrouwen dat het goed zou komen… Tijdens familie opstellingen ontmoette ik een heel intens eenzaam klein meisje en de innerlijke baby in mezelf. Een meisje met een onvoorwaardelijke liefde maar verdwaald in de grote mensen wereld. Het kwam zover dat ik een chronische persoonlijke crisis moest doormaken vooraf dat het kwartje viel. En zo gebeurde het. In het licht Als verlegen en onzeker kind maakte ik me het liefst onzichtbaar maar het waren de docenten die andere dingen in me zagen. Als meisje van 8 vroeg juf aan mij of ik in een volle kerk een verhaal wilde vertellen tijdens de eerst communie dienst. Ik?... “ja, dat kun jij”, zei ze. Later in mijn leven werd mij gevraagd of ik danslessen waar wilde nemen om de docent te vervangen. Ik?... Ik had nog nooit les gegeven! Ik kreeg uitnodigingen voor dansperformances. Zo kreeg ik op een dag ineens een opdracht om een mozaïek paneel te maken in opdracht, echt zomaar. Onvergetelijk was het ritueel dat ik zelf mocht vorm geven met een groep mensen over het thema bestaansrecht innemen. Ik zag ze zelf niet maar het waren anderen die de kwaliteiten in mij zagen. Zo werd ik op een dag gevraagd om dansworkshops te geven voor grote groepen. Ik deed het gewoon, met moed in mijn hart, nam ik mijn plek in zo goed als ik dat op dat moment kon, ook al was ik verlegen of onzeker. Mijn werkelijke aard was vertrouwen, van mensen houden, ze blij willen maken, sensitief, ondernemend, creatief, willen verbinden en delen, op avontuur gaan en nieuwe dingen ontdekken. Diep dankbaar voor de mensen die het Licht in mijn leven aanmaakten. Schrijven en dansen naar je ware ik… en niets zonder stilte.. De ontdekking van dansen was liefde bij de eerste beweging. Het dansende kind in mij kwam weer naar boven. Vrij dansen -zonder aangeleerde pasjes- met het vrouwelijke in mij, dansen met zachtheid, met kracht, de wilde, de wijze, de mooie, de volger en de leider, de stille. Mijn dansende lichaam, met de ander en met mijn geliefde. Dansen bracht me terug in contact met mijn gevoel. Lichaamsbewustzijn, gronden, en o.a. de chakraleer. Het heeft me ook laten inzien dat je lichaam echt je tempel is. Een toegangspoort naar waar je wil zijn. In mijn praktijk voor bewustmakende dans- en beweging heb ik hier vorm aan kunnen geven. Dansen is voor mij meditatie, helemaal aanwezig zijn in het hier-en-nu. Ontvankelijk worden, overgave, door me heen laten komen, het ritme, het leven, beschikbaar zijn voor mijn pure Zelf. Schrijven is de rivier, het water, het bloed, brengt me dieper in verbinding… maar het zou ook andersom kunnen zijn. Dansen start met de fysieke beweging, schrijven is de innerlijke dans van alle lagen in verbinding. Het wondere van schrijven is dat je woorden gaat vinden om de essentie van wat je uit wil drukken, kenbaar te maken. Omdat je de essentie raakt, vallen er kwartjes. en gebeuren er wonderen. Wat eenmaal geschreven is, kun je altijd terug lezen, voorlezen, en delen met zoveel mensen als je wil. Waar je ook bent op de Aarde. Schrijven is breed en ruim, hoger en lager en het biedt heel veel mogelijkheden. De pen is als een trechter. het trechtert de fiocus en stilte in. Stilte is voor mij een bron van waaruit het ontstaat, en mag de leiding nemen over de bewegingen van de pen in mijn hand. Verbinden, zonder verder iets… Het kwartje gaat bij jou ook vallen. Dat ene kwartje, die de weg opent naar je ziel, je kern, je hart..... voelen dat je weer thuis komt bij jezelf. Als je niet weet hoe je daar toegang toe kan krijgen, dan help ik je graag een eindje op weg.